Als het je te veel wordt
Over prioriteit, grenzen en trouw blijven aan jezelf
Er komt een moment waarop het niet meer gaat. Niet omdat je zwak bent. Maar juist omdat je te lang sterk bent geweest. Je bent te lang doorgelopen, je hebt te vaak je adem ingehouden en te vaak gedacht: “Nog even volhouden.”
En ergens onderweg ben je jezelf een beetje kwijtgeraakt.
Hoe onze jeugd ons vormde
Als kind leren we al vroeg hoe liefde werkt. Veel van ons hebben ervaren dat liefde of goedkeuring voorwaardelijk was: we moesten ons gedragen, luisteren, presteren, ons aanpassen.
Dat heeft een diepe indruk achtergelaten. Onbewust leerden we: mijn waarde hangt af van hoe ik anderen behandel, hoe goed ik voor anderen zorg, en hoe weinig ik mezelf laat zien zoals ik echt ben.
Zo ontstaat een innerlijk spanningsveld. We willen onszelf zijn, maar tegelijkertijd willen we voldoen aan verwachtingen. We leren om het welzijn van anderen boven dat van onszelf te zetten, vaak zonder dat we het doorhebben.
Het innerlijk spanningsveld
En dan komt de vraag die bijna pijn doet om toe te laten: Wie krijgt nu echt de prioriteit? Ga je door, om niemand teleur te stellen? Of sta je stil, met het risico dat iemand je niet begrijpt?
Wat ik steeds vaker zie – bij mezelf en bij de vrouwen die ik begeleid – is dat we vaak (onbewust) kiezen om onszelf tekort te doen, zodat het voor anderen comfortabel blijft.
Maar wat gebeurt er in jou als jij jezelf structureel op de tweede plaats zet? Wat gebeurt er als je met deze vraag even je ogen sluit en gaat voelen? Voel je spanning? Moeheid? Onrust in je lijf?
Misschien is dat geen zwakte. Misschien is dat je lichaam dat fluistert: het is tijd om eerlijk te zijn. Eerlijk over wat je aankan, eerlijk over je grenzen. En eerlijk over wie je eigenlijk teleurstelt – jezelf of een ander.
Het lichaam vertelt het verhaal
Je lichaam liegt niet, het beschermt je. Het vraagt niet dat je harder wordt, maar zachter, oprechter en eerlijker.
Spanning in je schouders, druk op je borst, een knoop in je buik, vermoeidheid die niet weg te slapen is. Dat zijn geen zwaktes, dat zijn signalen.
Durf te kiezen voor jezelf
En ja – als je dat pad kiest, zul je misschien iemand teleurstellen. Niet iedereen zal je begrijpen. Niet iedereen zal blij zijn met je nieuwe grenzen.
Maar de vraag is: wat kost het je om jezelf te blijven verlaten?
Wat zou er gebeuren als je jezelf serieus zou nemen? Niet morgen. Niet als alles rustiger is. Maar nu.
Als massagetherapeut zie ik hoe diep dit in het lichaam kan vastzitten. Hoe vaak vrouwen zich pas veilig voelen als ze alles onder controle houden. Echter, dit is een leugen. De controle zorgt niet voor veiligheid. Het kost namelijk heel veel energie om die controle te waarborgen. Echte rust begint juist bij loslaten.
Niet alles hoeft vandaag opgelost. Maar misschien mag er wel één kleine beweging komen:
richting jezelf.
“Herken je dit? Wil je dit liever niet alleen dragen? Klik hieronder voor mijn kennismakingssessie en voel wat een massage bij mij kan doen.”