Een gekneusde rib. Het klinkt klein, iets onbenulligs bijna. Het grootste deel van de dag merk ik er nauwelijks iets van. Ik kan werken, bewegen, praten, functioneren alsof er niets aan de hand is. Alsof mijn lichaam vergeten is dat daar onder mijn huid iets gekwetst is.

Totdat ik diep ademhaal. Of rustig wil gaan liggen in mijn bed. Of – nog geniepiger – een nies mijn lijf doortrilt. Dan is de pijn ineens messcherp, gemeen, niet te negeren.

En juist dat herken ik. Niet alleen van mijn ribben, maar ook van oude ervaringen.

De pijn die we niet mochten voelen

Veel van ons dragen herinneringen mee aan momenten waarop voelen niet veilig was. Verdriet, angst of woede die we destijds moesten inslikken. Omdat er geen ruimte voor was. Omdat we door moesten. Omdat het simpelweg te veel was voor een jong lichaam en hart.

Ons systeem is vindingrijk: wat niet kan worden verwerkt, wordt ergens opgeslagen. Net zo lang totdat er een aanleiding is waardoor de oude pijn weer voelbaar wordt. Vaak onverwacht, vaak op momenten dat je dacht dat het allemaal prima ging.

De parallel met gekneusde ribben

Net zoals mijn gekneusde ribben stilletjes aanwezig zijn, kunnen ook deze oude ervaringen onzichtbaar blijven in ons dagelijks leven. Totdat er iets gebeurt – een diepe zucht, een aanraking, een bepaald woord of situatie – waardoor de onderliggende pijn wakker wordt. Dan voel je dat het er nog altijd is. Soms scherp en heftig, soms sluimerend en zeurend.

Het lichaam herinnert zich wat de geest misschien allang heeft weggestopt.

De uitnodiging van pijn

Het confronterende is: pijn vraagt aandacht. Zowel die van een gekneusde rib als die van ons innerlijk. We kunnen het wegdrukken of eromheen bewegen, maar uiteindelijk wil het gezien worden. Niet om ons te straffen, maar om ons eraan te herinneren dat heling pas mogelijk is wanneer we werkelijk durven voelen.

Misschien is dat wel de uitnodiging die mijn ribben me geven: om te ademen in wat pijn doet, ook al voelt het ongemakkelijk. Om te vertrouwen dat zelfs dat wat scherp en gemeen lijkt, een ingang kan zijn naar verzachting en heelwording.

Hoe massage kan ondersteunen

In mijn praktijk merk ik dat juist via het lichaam de weg naar heling weer geopend kan worden. Een integraal holistische massage helpt om stil te staan bij wat er in je lichaam ligt opgeslagen. Door aandacht, aanraking en aanwezigheid ontstaat ruimte voor datgene wat lang verborgen moest blijven. Zo kan de energie weer gaan stromen en kan verzachting plaatsvinden – stap voor stap, op jouw tempo.