Waarom affirmaties alleen werken als ze geen weerstand oproepen
En hoe je ze kunt gebruiken op een manier die wél klopt voor jouw lichaam
We kennen allemaal de klassieke affirmaties:
Ik ben goed.
Ik ben prachtig.
Ik ben veilig.
Ik ben krachtig.
Voor sommige mensen werken dit soort zinnen fantastisch. Ze geven een gevoel van richting, kracht en vastberadenheid. En dat is prachtig.
Maar voor heel veel anderen, en misschien herken jij dit ook, kunnen zulke affirmaties juist spanning oproepen. Een soort innerlijke ‘nee’. En dat heeft niets te maken met falen, zwakte of het verkeerd doen. Het heeft alles te maken met je zenuwstelsel.
Waarom grote affirmaties soms juist averechts werken
Ons zenuwstelsel werkt niet met logica, maar met veiligheid. Als jij een affirmatie uitspreekt die ver van je huidige ervaring af ligt, voelt je lichaam dat als incongruent. Niet passend, te groot. Soms zelfs als een leugen.
Je systeem registreert dat verschil als een vorm van druk en druk voelt onveilig. Dan zegt je zenuwstelsel: “Stop. Dit is te veel. Ik kan hier niet naartoe bewegen.”
En juist dat gevoel maakt dat je er verder bij weg gaat. Ik ken dat goed uit mijn eigen proces. Lang probeerde ik: fake it till you make it, omdat dat werd aangeraden als dé manier. Zo zou ik van mijn beperkende overtuigingen afkomen. Maar mijn ervaring was anders. Hoe meer ik probeerde mezelf ergens in te duwen, hoe meer mijn lichaam blokkeerde.
Fake it till you make it werkt soms, maar lang niet voor iedereen. En vooral niet voor iemand die op dit moment bezig is met voelen, met openen, met het herontdekken van wat veilig is.
Wat wél werkt: affirmaties die ruimte geven
Toen ik dat ontdekte, veranderde er iets. Ik begon met affirmaties die niet pushen, maar uitnodigen. Affirmaties die aansluiten bij waar je nú bent. Zinnen die ruimte maken in plaats van druk geven.
Affirmaties die zeggen: “Je hoeft nog niets te kunnen. Je hoeft alleen maar toe te staan dat iets mag veranderen, als jij er klaar voor bent.”
Hier zijn voorbeelden van affirmaties die het lichaam niet overspoelen, maar ondersteunen:
- Ik sta mezelf toe om steeds meer momenten van veiligheid te herkennen.
- Ik sta mezelf toe om mijn emoties te ontmoeten in mijn eigen tempo.
- Ik sta mezelf toe om beetje bij beetje meer mezelf te mogen zijn.
- Ik sta mezelf toe om aan te raken wat ik kán voelen, niet wat ik zou moeten voelen.
- Ik sta mezelf toe om zachter te worden voor wat ik in mij tegenkom.
- Ik sta mezelf toe om nieuwe vormen van verbinding te ontdekken, stapje voor stapje.
- Ik sta mezelf toe om aanwezig te blijven zonder iets te forceren.
Dit zijn geen eindbestemmingen, maar openingen. Je zegt niet: “Ik ben al…” Je zegt: “Ik mag er naartoe groeien.” En dát voelt veilig.
Een beetje theorie, in voelbare taal
Wanneer je opgroeit in een omgeving waarin gevoelens niet welkom waren, of waarin je jezelf hebt moeten afsluiten om te kunnen functioneren, creëert je lichaam beschermende patronen.
Je zenuwstelsel leert:
Voelen is gevaarlijk.
Ruimte innemen is gevaarlijk.
Zichtbaar zijn is gevaarlijk.
Verbinding met anderen is gevaarlijk.
Niet omdat het écht gevaarlijk is, maar omdat je ooit moest overleven. En jou lijf, jouw zenuwstelsel er alles aan doet om jou te beschermen, om te voorkomen dat je opnieuw gekwetst wordt of gevaar zult lopen.
Grote affirmaties die zeggen dat je al veilig bent, kunnen dan voelen als een ontkenning van wat jouw systeem nog niet kan dragen. Daarom werkt het veel beter om je lichaam uit te nodigen, niet om het te corrigeren.
Een kleine, veilige opening is genoeg om een diep proces in gang te zetten.
Een mini-oefening om vandaag te proberen
Kies één affirmatie uit de lijst hierboven (of maak er zelf één die nog kleiner voelt). Ga rechtop zitten of liggen, leg je handen op je borst of buik, en spreek de zin zachtjes uit.
Let op wat je lichaam doet:
- reageert het met ontspanning?
- voel je een lichte “ja”?
- of is het nog te groot.
Als het nog te groot voelt, maak de zin dan nóg kleiner. Bijvoorbeeld:
“Ik sta mezelf toe om één moment van zachtheid te ervaren.”
of zelfs:
“Ik sta mezelf toe om nieuwsgierig te zijn naar zachtheid.”
Je hoeft niets te forceren. Je hoeft niets te geloven. Je hoeft alleen toe te staan dat er een klein beetje ruimte ontstaat. En dat is precies hoe heling begint: zacht, langzaam, afgestemd op je lichaam.
Voelt dit als iets waar je ondersteuning bij kunt gebruiken? Je bent van harte welkom voor een sessie waarin we samen onderzoeken wat jouw lichaam nu wél kan dragen, helemaal in jouw tempo.